Het Hoffman Proces vs. Psychedelische Retraite Programma's
Twee wegen naar persoonlijke groei vergelijken
17 juli 2023
Inhoudsopgave
Christopher Kabakis
Christopher Kabakis
In de zoektocht naar persoonlijke groei en ontwikkeling zijn in de loop der decennia verschillende paden verkend en ontwikkeld. Twee methoden die beweren mensen te helpen op hun pad om met oude bagage om te gaan en een nieuwe toegang te ontwikkelen tot kwaliteiten als vreugde, lichtheid, liefde en verbondenheid zijn het Hoffman proces enerzijds en Psychedelische Retraite Programma's anderzijds. Hoewel ze voortkomen uit totaal verschillende denkrichtingen en tradities, zijn beide benaderingen bedoeld om diepe persoonlijke verandering en emotionele genezing mogelijk te maken. Dit artikel verkent elke benadering en benadrukt hun overeenkomsten, verschillen en relatieve voordelen.
Het Hoffman-proces
De belangrijkste uitgangspunten van het Hoffman proces
Het Hoffman Proces is in de jaren zestig ontwikkeld door Bob Hoffman en is een intensief achtdaags residentieel programma met een eigen methode gericht op persoonlijke transformatie. Het Hoffman Proces heeft als doel mensen te helpen los te komen van negatieve denk- en gedragspatronen en te bewegen in de richting van je meer authentieke zelf. Het belangrijkste uitgangspunt is dat veel van onze volwassen gedrags-, denk- en gevoelspatronen geconditioneerde reacties zijn die we in onze kindertijd hebben aangeleerd. Deze patronen, vaak onbewust, kunnen onproductief of zelfs schadelijk zijn, ons potentieel beperken en onze relaties en persoonlijke groei negatief beïnvloeden. Een belangrijk aandachtspunt in het Hoffman proces is de relatie met je primaire verzorgers, je ouders.
Het Hoffman Proces is voornamelijk gebaseerd op de school van de psychoanalyse, maar combineert ook elementen van verschillende therapeutische technieken, waaronder Gestalt, psychodynamisch, cognitief-gedragstherapeutisch, mindfulness strategieën en expressieve kunst. Het eigen Quadrinity Model stelt dat we functioneren als vier aspecten: het Intellectuele, Emotionele, Fysieke en Spirituele Zelf, en dat we werken aan het bereiken van balans tussen deze aspecten. Het proces bestaat meestal uit het opbouwen van bewustzijn over een bepaald probleem (meestal je negatieve emotionele / gedragspatronen) en vervolgens het heftig uiten en loslaten van de "energie" die in dat probleem is opgeslagen. Vervolgens worden deelnemers aangemoedigd om vergeving en compassie te beoefenen, zowel naar zichzelf als naar anderen. In de laatste fase wordt het negatieve patroon vervangen door nieuw, behulpzamer gedrag.
Het Hoffman proces wordt uitgevoerd als een residentiële, 8-daagse retraite.
Belangrijkste uitdagingen van het Hoffman-proces
Sterke uitdrukking van emoties
Het is belangrijk om te begrijpen dat de school van waaruit het Hoffman Proces is ontwikkeld, geworteld is in de overtuiging dat het volledig uiten van je emoties bevorderlijk is voor genezing. Dit is bijvoorbeeld de reden waarom een van de toegepaste technieken is om deelnemers meer dan een half uur lang met een honkbalknuppel op een kussen te laten slaan terwijl je je woede uitschreeuwt over alles wat je ouders je hebben aangedaan. De fundamentele aanname hierbij is dat dit slaan catharsisch zou kunnen werken.
Er zijn verschillende potentiële problemen met deze gewelddadige benadering van zelfexpressie. Ten eerste wordt het moedwillig forceren van een sterke en plotselinge uiting van emoties die diep begraven liggen in onze psyche, door sommige deskundigen niet als een veilige aanpak beschouwd. In het geval van ernstige trauma's in het verleden kan deze explosieve ervaring voor de deelnemers hertraumatiserend en destabiliserend aanvoelen. Ten tweede kunnen dergelijke benaderingenGewelddadig gedrag afdwingen: Je gevoelens uiten op een fysiek gewelddadige manier, zelfs als het tegen een levenloos object is, kan het idee versterken dat geweld een acceptabele uitlaatklep is voor frustratie of woede. Dit kan op de lange termijn niet gezond of constructief zijn, vooral als het een gewoonte wordt of je gedrag in andere contexten beïnvloedt. Ten derde kunnen dergelijke benaderingen emotionele verwerking vermijden en de onderliggende problemen niet oplossen. Fysieke uitingen van boosheid of frustratie, zoals het slaan op een kussen, kunnen soms dienen als een manier om het verwerken en omgaan met moeilijke emoties te vermijden. De onmiddellijke ontlading voelt daarna misschien goed en bevredigend, maar het helpt je niet noodzakelijk om te begrijpen waarom je je zo voelt of hoe je in de toekomst gezonder met deze gevoelens kunt omgaan. Het lost het onderliggende probleem dat deze gevoelens veroorzaakt niet op. Het kan je zelfs afleiden van het zoeken naar productieve oplossingen.
Empowerment en agency van de deelnemer?
Het Hoffman proces is uiteindelijk geworteld in de psychoanalyse en heeft dus alle beperkingen die bij die oude psychotherapeutische denkschool horen. Een van de vele problematische aannames is dat onderdrukking de hoofdoorzaak is van alle kwaad, en dit betekent dat als je ontkent dat je problemen hebt of dat iets wat de trainers zeggen niet waar is, ze zullen veronderstellen dat je het gewoon onderdrukt - iets wat natuurlijk niet weerlegd kan worden. Dit geeft de trainers buitensporige macht om te bepalen wat wel of niet het geval is - als je je verzet tegen hun lessen of interpretaties kunnen ze zeggen dat je in opstand komt tegen je ouderlijke figuren. Door te zeggen "Ik denk het niet" zouden ze kunnen antwoorden dat je dit ontkent en onderdrukt. Het is moeilijk om hier te winnen - in de goede oude psychoanalytische traditie hebben de Hoffman trainers zichzelf immuun gemaakt tegen elke kritiek op hun model / benadering. Het is dus belangrijk om te weten dat het psychologisch schrijnend kan zijn om in twijfel te worden getrokken in je eigen zintuiglijke waarneming en beoordelingsvermogen als onderdeel van het Hoffmann programma. Het fundamentele probleem hier is dat deze houding leidt tot een zeer scheve machtsbalans in de relatie tussen trainer en deelnemer. Het versterkt de patriarchale dynamiek waarbij de trainer weet wat je werkelijke probleem is (d.w.z. onderdrukking van je ouderlijke hechtingsproblematiek) en dus voor jou de weg naar genezing bepaalt. Dit impliceert dat deelnemers niet van nature de innerlijke wijsheid hebben om genezing te vinden, maar vertrouwen op gezaghebbende richtlijnen van buitenaf om een uitweg uit hun disfunctie te vinden.
Een smalle focus en weinig wetenschappelijk bewijs
Hoewel veel, en misschien wel de meeste emotionele en relationele problemen op volwassen leeftijd voortkomen uit onze relatie met onze primaire hechtingsfiguren (d.w.z. onze ouders of verzorgers), is dit bij lange na niet de enige bron van ons lijden. Oandere potentieel relevante factoren voor onze ziekte in het leven, zoals intergenerationele of collectieve trauma's, systemische factoren van slecht-zijn (bijv. de effecten van sociale ongelijkheid, discriminatie, marginalisatie, onderdrukking en omgevingsfactoren, of simpelweg werken in een giftige concurrerende omgeving) worden genegeerd - de focus gedurende de 8-daagse retraite is in de eerste plaats het kwijtraken van oude patronen die te maken hebben met je relatie tot je vader en je moeder.
Hoewel anekdotische rapporten en getuigenissen suggereren dat het Hoffman Proces voor veel deelnemers een transformerende ervaring kan zijn, is het belangrijk om op te merken dat er momenteel een gebrek is aan collegiaal getoetst wetenschappelijk bewijs dat de effectiviteit ondersteunt.
Bekijk voor een uitgebreidere kijk op de voor- en nadelen van het Hofman-proces deze ervaringsverslagen van het Hoffman-proces:
Uit "Cosmopolitan Magazine".: Wat ik heb geleerd op de zwaarste therapieretraite ter wereld
- Sophie Goddard van Cosmopolitan schrijft: "Justin Bieber vertrok na een paar dagen. Katy Perry vond het geweldig. Kan het beroemde therapie bootcamp The Hoffman Process je leven veranderen?"
In "The Guardian": Waarom ik het Hoffman Proces van psychoanalyse heb geprobeerd
- Janine di Giovanni probeert de intensieve weeklange vorm van psychoanalyse uit die het Hofmanproces is: "Dat is precies wat hij wilde: op mijn knopjes drukken, of me als het ware afbreken in een gecontroleerde omgeving, om me daarna weer op te bouwen. Ik denk dat ik hem echt zag glimlachen toen ik nucleair ging."
In "Der Stern" (een Duits tijdschrift): Het Hoffman-Quadrinity-Prozess
- Het Duitse tijdschrift "Der Stern" neemt het Hoffman-proces onder de loep en is behoorlijk kritisch. "Hoe gewelddadiger, hoe beter": De psycholoog waarschuwt dat het Quadrinity proces in korte tijd op een volledig ongecontroleerde manier de meest pijnlijke herinneringen naar boven kan halen. Deelnemers met ernstige problemen of instabiele psyches worden hierdoor overweldigd, zegt hij: "Er is een gevaar van retraumatisering - de nare gevoelens worden weer zo aanwezig dat de getroffene ze niet meer kan verwerken." Trainers, zegt hij, zijn vaak nauwelijks gekwalificeerd om dat te herkennen of op te pikken. (...) Persoonlijke psychologische, emotionele en fysieke bGrenzen worden niet geaccepteerd in het Quadrinity proces en het overschrijden ervan wordt gepresenteerd als noodzakelijk. Een deelnemer uitte zijn bezorgdheid: "Ik zei dat ik niet verder kon, ik kon niet meer, ik kon niet meer. Mijn leraar antwoordde dat de enige uitweg was om door te gaan." Daarnaast wordt het Hofmanproces gezien als een fysieke belasting door het gebrek aan pauzes.
Psychedelische retraite programma's
De kenmerken van professionele psychedelische retraites
Psychedelische Retraite Programma's bevatten, in tegenstelling tot het Hoffman Proces, het gebruik van psychoactieve stoffen, zoals psilocybine paddenstoelen/truffels of ayahuasca, idealiter binnen een ondersteunende, gecontroleerde setting om psychologisch inzicht en emotionele genezing te stimuleren. Deze programma's, die vaak in retraite-achtige settings worden gegeven, zijn gebaseerd op het concept dat psychedelica toegang kunnen geven tot onderbewust materiaal, waardoor diepgaande introspectie en transformatie mogelijk worden. De structuur, lengte en het ondersteuningssysteem van deze programma's varieert sterk, afhankelijk van de aanbieder van de retraite. De meeste legale psychedelische retraites in Europa duren 3 tot 5 dagen (niet 8 dagen zoals het Hoffman proces). Bij professioneel georganiseerde en begeleide psychedelische retraites worden de deelnemers niet alleen vooraf psychologisch-medisch gescreend, maar is er ook een arts aanwezig tijdens de ceremonie om ervoor te zorgen dat iedereen zich echt veilig kan voelen. Daarentegen maakt het geen deel uit van het concept van het 8-daagse Hoffman proces om medisch personeel of psychotherapeuten ter plaatse te hebben. Kijk voor een nader onderzoek van verschillende aanbieders van psychedelische retraites in Europa op: Het vergelijken van verschillende aanbieders van psychedelische retraites - Een gids
Over het algemeen kan de filosofische oriëntatie van psychedelische retraites sterk variëren - het is dus niet gebaseerd op één denkschool (zoals het Hoffman proces, dat gebaseerd is op psychoanalyse), maar kan variëren van geworteld in de neurowetenschappen en westerse psychotherapie tot oosterse wijsheidstradities (zoals Zen Boeddhisme of Taoïsme) tot meer sjamanistische praktijken (bijvoorbeeld meestal beoefend door inheemse volkeren in Midden- of Zuid-Amerika).
Dogma vrijheid & zachte afstemming
Elke denkschool heeft zijn sterke en zwakke punten en het valt buiten het bestek van dit artikel om dieper in te gaan op deze veelzijdige aspecten. Wat echter goede van uitstekende psychedelische programma's onderscheidt, is dat de laatste erin slagen de wijsheid van veel verschillende tradities te integreren en een veelheid aan genuanceerde zienswijzen, technieken en benaderingen in hun curriculum kunnen opnemen.
Het kenmerk van een goede psychedelische retraite is dat de begeleiders zorgvuldig te werk gaan om een veilige en ondersteunende omgeving te bieden voor de psychedelische ervaring. De benadering van introspectie en heling die in veel professionele psychedelische retraites wordt toegepast, is dus veel minder gewelddadig dan het Hoffman proces of vergelijkbare scholen van "de-armoring", waar wordt geprobeerd om deelnemers te "breken" of om pijn en woede fysiek uit te leven (zoals in de kussen-sla-activiteit tijdens het Hoffman proces). In plaats daarvan liggen mensen tijdens veel psychedelische retraites meestal op comfortabele matrassen met oogkleppen en duiken ze diep in hun eigen psyche, ondersteund door muziek en de zorg van de gidsen/begeleiders. Na de psychedelische reis, die in het geval van psilocybine tussen de 4 en 6 uur duurt, moedigen kwalitatief hoogstaande aanbieders van retraites geweldloze integratieactiviteiten aan, zoals zacht delen en luisteren, afgestemde beweging, artistieke expressie, journalling, wandelen in de natuur etc. Hoewel sommige deelnemers een uitdagende innerlijke reis kunnen ervaren tijdens het gebruik van psychedelica (bijvoorbeeld het herbeleven van een traumatische gebeurtenis of levensfase uit het verleden), komt het zelden voor dat ze in actie komen - vooral als diep afgestemde en ervaren gidsen en begeleiders de deelnemers liefdevol en vakkundig ondersteunen tijdens hun reis.
Empowerment - Wie heeft de sleutel in handen?
Uiteindelijkde fundamentele verschillen tussen het Hoffman Proces en professioneel begeleide psychedelisch retraite programma's liggen niet per se in de keuze van de oefeningen, maar meer in de onderliggende aanname wie "de sleutel tot genezing in handen heeft". In tegenstelling tot het Hoffman Proces, waar trainers al weten wat de bron van je probleem is (bijvoorbeeld de relatie met je ouders en je onderdrukte emoties), laten geweldige psychedelische retraites de innerlijke wijsheid van de deelnemer de weg wijzen. Ze vertrouwen erop dat diep van binnen de intelligentie van je psychologische, emotionele en somatische systeem de hoofdoorzaak zal identificeren als het de juiste omstandigheden krijgt. Zo wordt de machtsdynamiek van "Ik [de trainer] weet wat het beste voor je is" omgedraaid in "Ik [de begeleider] vertrouw erop dat jij het beste weet wat het beste voor je is, en ik ben hier om je te ondersteunen". Ze begrijpen dat helen een diep individueel en eigenzinnig pad is, en dat het vaak moet gebeuren in relatie met andere mensen. Uitstekende begeleiders zijn diep afgestemd op de reizende deelnemer en kunnen met de juiste mate van intensiteit ingrijpen als dat nodig is of als de deelnemer er expliciet om vraagt. Een fysieke aanraking op je schouder of het vasthouden van je hand kan bijvoorbeeld een enorm krachtig effect hebben als je een acuut gevoel van eenzaamheid of verdriet ervaart tijdens je psychedelische reis.
Dat gezegd hebbende, zou het ook duidelijk moeten worden dat niet alle psychedelische retraites hetzelfde zijn en dat er enorme verschillen kunnen zijn in veiligheid en kwaliteit. Talloze gevallen van therapeutisch misbruik en goeroeïsme hebben de afgelopen jaren schokgolven door de psychedelische gemeenschap gestuurd. Mensen die onder invloed zijn van psychedelica kunnen erg beïnvloedbaar zijn. Des te belangrijker is het om de betrouwbaarheid en ethische normen van de aanbieder van je psychedelische retraite te controleren.
Toenemend wetenschappelijk bewijs
Bovendien zijn er, in tegenstelling tot het Hoffman Proces, talloze wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar het therapeutisch gebruik van psychedelica in een gecontroleerde omgeving. Zo toonde onderzoek van de Johns Hopkins University en de New York University aan dat een enkele dosis psilocybine een aanzienlijke en blijvende vermindering van angst en depressie kan veroorzaken bij mensen met levensbedreigende kanker (Griffiths et al., 2016; Ross et al., 2016). Een andere studeren gepubliceerd in het prestigieuze New England Journal of Medicine toonde aan dat psilocybine therapie net zo effectief was als een standaard antidepressivum bij de behandeling van matige tot ernstige depressieve stoornis (Carhart-Harris e.a., 2021).
Als je meer wilt lezen over psychedelische therapie of psychedelische ervaringen en retraite programma's in het algemeen, raden we je aan om te kijken op:
- "De Trip-behandeling" door Michael Pollan: Dit artikel in de New Yorker biedt een diepgaande verkenning van de opleving van psychedelisch onderzoek en de therapeutische mogelijkheden ervan.
- “Wat gebeurt er echt in een psychedelische retraite?" - The Dose sprak met mensen die op een psychedelische retraite zijn geweest om verslag te doen van wat je kunt verwachten.
- “Aware - Een glimp van bewustzijn" - een documentaire over het mysterie van bewustzijn en hoe methoden van innerlijk onderzoek zoals meditatie en psychedelica ons kunnen helpen om het te onderzoeken.
- “De ultieme zakenreis"The Economist schrijft "Bazen willen hun personeel psychedelica geven - zijn ze high?" en bericht over het groeiende bewijs van de veiligheid en werkzaamheid van psychedelica, wanneer ze in een gecontroleerde omgeving worden gebruikt.
- Prof. Roland Griffith van de Johns Hopkins Universiteit: "De wetenschap van psilocybine en het gebruik ervan om lijden te verlichten"
- Dr. Rick Doblin van MAPS: "De toekomst van psychedelische psychotherapie":
- De perfecte psychedelische retraite vinden: Een gids voor het kiezen van de juiste aanbieder - Evolute Institute vergelijkt verschillende aanbieders van psilocybine paddenstoel (truffel) retraites in Europa. nee
Conclusie
Hoewel de Hoffman Process en Psychedelische Retraite Programma's verschillende paden naar persoonlijke groei en ontwikkeling bieden, hangt de keuze tussen de twee grotendeels af van individuele voorkeuren, omstandigheden en de gewenste resultaten.
Het Hoffman proces biedt een gestructureerde aanpak, zij het één die op dit moment robuust wetenschappelijk bewijs voor zijn effectiviteit ontbeert en vaak wordt bekritiseerd vanwege zijn brute aanpak. Aan de andere kant is er steeds meer academisch onderzoek dat getuigt van het therapeutische potentieel van psychedelische retraites, zij het onder specifieke omstandigheden en voor specifieke populaties met bepaalde geestelijke gezondheidsproblemen. De keuze van de aanbieder van een psychedelische retraite is van het grootste belang.
Beide processen onderstrepen de complexiteit van de menselijke psyche en bieden unieke hulpmiddelen voor introspectie en transformatie. Terwijl deze en andere technieken zich blijven ontwikkelen, is het duidelijk dat de reis naar persoonlijke groei en zelfinzicht een diep persoonlijke, gevarieerde en diepgaande reis blijft.
Houd er rekening mee dat we geen medisch advies geven en dat je altijd de hulp van een medische professional moet inroepen voordat je een beslissing neemt over het gebruik van psychedelica.
Wat als ik meer wil weten over psychedelica of psychedelische retraites?
Als je meer wilt weten over psychedelica is er een hele artikelenserie van Evolute Institute over de Geschiedenis van psychedelica als een oude bewustzijnstechnologie, hoe de westerse geneeskunde psychedelica zietde belangrijke Verschil tussen psychedelica en andere drugsvooral harddrugs, een kijkje in hoe de psychedelische ervaring eruitzieten nog veel meer.
Als een psychedelische retraite-ervaring op dit moment iets voor jou zou kunnen zijn, dan kun je dat het beste individueel onderzoeken. Evolute biedt gratis en vrijblijvende oriënterende gesprekken aan met haar team.
Christopher Kabakis,
Medeoprichter van Evolute,
Hoofd van het Coachteam
NIEUWSGIERIG?
LATEN WE EVEN PRATEN...
We nodigen je uit om een gesprek met ons in te plannen. Samen kunnen we ingaan op vragen of zorgen die je hebt. We kunnen onderzoeken of 1:1 coaching met het Evolute Institute coaching team of andere Evolute programma's op dit moment bij je passen, welke modaliteit het beste bij je past en ervoor zorgen dat je vertrouwen hebt in en klaar bent voor onze transformatieve retraite programma's en/of coaching ervaring.
Abonneer je op de nieuwsbrief voor inzichten
Hooguit eens per 2 weken.
Afbeeldingen
Niet geciteerde afbeeldingen zijn gemaakt door Nino Galvez AI-afbeeldingsgeneratoren gebruiken
Referenties
[1] Carhart-Harris, R. L., et al. (2021). Proef met psilocybine versus escitalopram voor depressie. The New England Journal of Medicine, 384(15), 1402-1411.
[2] Griffiths, R. R., et al. (2016). Psilocybine veroorzaakt een aanzienlijke en aanhoudende afname van depressie en angst bij patiënten met levensbedreigende kanker: Een gerandomiseerd dubbelblind onderzoek. Tijdschrift voor Psychofarmacologie, 30(12), 1181-1197.
[3] Ross, S., et al. (2016). Snelle en aanhoudende symptoomreductie na psilocybinebehandeling voor angst en depressie bij patiënten met levensbedreigende kanker: een gerandomiseerde gecontroleerde trial. Tijdschrift voor Psychofarmacologie, 30(12), 1165-1180.