8 perspectieven op diep innerlijk werk -
De weg naar persoonlijke en professionele groei
De weg naar persoonlijke en professionele groei
Deel 2 van 8: Op weg naar een hogere mentaliteit
12 oktober 2022
Dit is deel twee van een achtdelige serie over diep innerlijk werk bij het Evolute Instituut. Lees voor het eerste deel:
- Artikel 1: Onze innerlijke vrijheid vergroten
- Artikel 2: Bewegen naar hogere denkwijzen
- Artikel 3: Van ontkoppeling naar herverbinding & trauma aanpakken
- Artikel 4: Genezing van psychologische verwondingen en het werk van verdriet
- Artikel 5: Culturele conditionering overwinnen
- Artikel 6: Psychologische flexibiliteit vergroten
- Artikel 7: Integratie bevorderen door en buiten psychedelisch werk
- Artikel 8: Wijsheid verwerven voor een goed leven
Onze persoonlijke en collectieve toekomst vormgeven door middel van denkwijzen
Een mindset is de houding of het mentale model van een persoon dat ten grondslag ligt aan zijn acties, doelstellingen, meningen en overtuigingen. Het bepaalt hoe iemand omgaat met zijn eigen impulsen, instincten en de ethische normen die hij hanteert voor zijn handelingen. Het bepaalt hoe iemand omgaat met andere mensen, sociale groepen, situaties en ideeën.[1] Samenvattend one zou kunnen zeggen Een mindset is als een "besturingssysteem" van een persoon.
De geschiedenis en de recente geopolitieke ontwikkelingen hebben ons geleerd dat zowel culturen als individuen verschillende denkwijzen kunnen ontwikkelen en daarnaar kunnen handelen, die op hun beurt fundamenteel ons perspectief op de wereld bepalen. De manier waarop we naar de wereld kijken heeft niet alleen invloed op hoe ons persoonlijke leven zich ontwikkelt, maar ook op hoe de geschiedenis zich ontvouwt. Individuen zijn belangrijk en onze manier van denken is belangrijk.
Dus als we de daden willen begrijpen van moorddadige dictators en populistische presidenten aan de ene kant en van mensen aan de andere kant van het spectrum zoals Mahatma Ghandi of Nelson Mandela, dan bieden denkpatronen ons een referentiekader en geven ze ons ook een taal om te praten over hoe mensen zijn en zich gedragen in de wereld.
Foto door Andrea De Santis op Unsplash
Laten we in dit tweede artikel van onze achtdelige serie over innerlijk werk eens kijken naar wat mindsets zijn, hoe ze kunnen worden gemodelleerd aan de hand van wetenschappelijke inzichten en hoe we deze kennis kunnen gebruiken om overgaan op een meer geavanceerde, humane en levensbevestigende manier van denken. Welke verschillende denkwijzen bestaan er en hoe kunnen ze worden gekarakteriseerd?
Onze mindset: de lens waardoor we de wereld zien
Het mindsetmodel van Martin Permantier is zeer nuttig gebleken als het gaat om persoonlijke, leiderschaps- en zelfs collectieve mindsetontwikkeling.[2]. Het integreert tientallen jaren wetenschappelijk onderzoek door pioniers op het gebied van ontwikkelingspsychologie zoals Abraham Maslow, Erik Erikson, Jean Piaget, Jane Loevinger en Robert Keagan. Daarnaast omvatte het model van Martin Permantier de ontwikkelingsfasenmodellen van andere vooraanstaande denkers, zoals Clare Graves, Don Beck met zijn Spiral Dynamics benadering, Ken Wilber met zijn Integrale Model, Susanne Cook-Greuter met haar Ego Ontwikkelingstheorie (EDT) of Frederic Laloux die zijn reputatie in zakelijke en organisatorische kringen heeft verdiend met zijn werk over "het opnieuw uitvinden van organisaties".[3]. Het model van Permantier is een synthese van het werk van deze ontwikkelingspioniers in een prachtig gevisualiseerd raamwerk van 6 mindsets die zijn onderverdeeld in verschillende ontwikkelingsgebieden: individuele mindsets, leiderschapsmindsets, samenwerkingsmindsets, organisatiecultuurmindsets en maatschappelijke mindsets. Figuur 1 illustreert bijvoorbeeld dat onze mindset bepaalt hoe we leiderschap begrijpen en hoe we samenwerken.
Fig. 1: Onze manier van denken bepaalt hoe we leiderschap begrijpen en hoe we samenwerken. Vgl. Permantier, M. (2019): Mindset Matters, Vahlen Verlag.
Dus hoe vindt mindsetontwikkeling plaats?
Volgens de ontwikkelingspsychologie maken we, tenminste in een optimaal scenario, gedurende ons hele leven meestal een ontwikkelingsreis naar een hogere graad van differentiatie en integratie. Dit betekent dat we als kind allemaal beginnen met een eenvoudige en minder verfijnde denkwijze (onze wereld is bijvoorbeeld beperkt tot onszelf en onze behoeften) en geleidelijk - met ontelbare vallen en opstaan onderweg - evolueren naar een complexere denkwijze. Onze horizon reikt geleidelijk verder dan onszelf en kan meer van de complexiteit van de wereld om ons heen bevatten.
Maar voordat we in de details duiken over hoe verschillende denkwijzen worden gekarakteriseerd, zijn er een paar kanttekeningen te plaatsen: Ten eerste varieert het pad van psychologische ontwikkeling aanzienlijk tussen individuen. Terwijl sommige mensen zich heel snel en steil ontwikkelen, kunnen anderen stagneren en waarschijnlijk niet verder komen dan hun status quo. Ten tweede, als onze hersenen eenmaal hun "neurologische rijpheid" hebben bereikt (de hersenen van een peuter functioneren anders dan die van een 20-jarige), is de ontwikkeling van de denkgeest voor een groot deel een proces dat vrijwillig in gang moet worden gezet, ofwel door zelfmotivatie en/of door een stimulerende omgeving (bijv. school, ouders, vrienden en collega's, coaches, spirituele leraren etc.).
Katalysatoren voor groei: groei door keuze vs. crises
Foto door Jametlene Reskp op Unsplash
Dit betekent dat het individu zich willens en wetens moet bezighouden met en blootstellen aan nieuwe situaties om te leren en te groeien. Soms wordt een venster voor ontwikkelingssprongen geopend doordat het leven ons confronteert met onvoorziene uitdagingen, bijvoorbeeld de plotselinge dood van een geliefd persoon of een noodlottig ongeval waardoor we lichamelijk gehandicapt raken. Maar meestal, als we er niet actief naar streven, zal ontwikkeling waarschijnlijk uitblijven.
Deze twee kanttekeningen hebben belangrijke implicaties: We moeten allemaal bij het begin beginnen, dat wil zeggen de laagste mindset, en zijn pas in staat om de volgende hogere mindset te ervaren als we volledig belichaamd zijn en te groot zijn geworden voor onze huidige mindset. Daarom is er geen hiërarchie van goede en slechte mindsets - we vertrouwen op de lessen van elke mindset om op een gegeven moment naar de volgende te kunnen gaan.
Bovendien zal er in een gegeven samenleving altijd een statistische verdeling van mindsets zijn, waarbij meestal slechts een minderheid van de mensen de hoogste mindsets heeft. Er is ook geen garantie dat een individu ooit een mindset van het hoogste niveau zal ervaren. En zelfs als we de genade ervaren van een mindset op het hoogste niveau, is ontwikkeling een eeuwigdurend pad van differentiatie en integratie dat nooit een eindpunt bereikt. Anders denken is ervan uitgaan dat we niet meer van de wereld kunnen leren en dat we het mysterie van ons bestaan al hebben opgelost.
Het 6 denkwijzen model begrijpen
Fig. 2: Innerlijke ontwikkeling bekeken door de lens van mindsets. Vgl. Permantier, M. (2019): Mindset Matters, Vahlen Verlag.
Met de bovengenoemde factoren in gedachten kunnen we nu wat tijd besteden aan het begrijpen van hoe Martin Permantier de zes verschillende ontwikkelingsgerichte mindsets eigenlijk beschrijft. Natuurlijk kan dit slechts een voorproefje zijn van het volledige mindsetmodel waar we dieper op ingaan als onderdeel van onze programma's voor persoonlijke en leiderschapsontwikkeling. Uiteindelijk moet je mindsets ervaren, en er niet alleen over lezen.
De conventionele denkwijzen
Als we in een op onszelf gerichte impulsieve mindset zitten (rood), gaat het allemaal om overleven/veiligheid en om winnen, in de trant van "Ik oefen kracht en druk uit om te krijgen wat ik wil. De anderen zijn dom of onbelangrijk en het draait allemaal om mij en wat ik nodig heb." Dit is de wereld van een maffia-achtige organisatie, maar het is niet moeilijk om prominente voorbeelden van dergelijke leiderschapsstijlen te vinden als je kijkt naar de huidige fase van internationale politieke zaken - het is de dominante denkwijze van de Trumps en Putins van de wereld. Het is alles of niets, en ik neem mijn toevlucht tot leugens, bedreigingen en agressie om te krijgen wat ik wil. Dit is allemaal goed als we drie jaar oud zijn en onze driftbuienfase hebben, maar zeer gevaarlijk als we posities van verantwoordelijkheid en macht bekleden. Sommige mensen komen vast te zitten in deze denkwijze als ze vroeger niet genoeg liefde of bescherming hebben gekregen van hun primaire verzorgers en anderen, zijn afgewezen, beschaamd, gestraft of in de steek gelaten, en zich diep van binnen ontoereikend en onzeker voelen. Ze doen er alles aan om zich niet zwak te voelen, projecteren hun tekortkomingen op anderen en maken ook misbruik van anderen. Een verrassend aantal CEO's en staatshoofden heeft de top bereikt met zo'n op zichzelf gerichte impulsieve mentaliteit - ze zijn lleiders zonder mededogen en empathie, en zonder respect voor regels of de gewoon goed.
In de groepsgerichte conformistische mentaliteit (bruin), gaat de aandacht vooral uit naar taken - "We doen wat ons gezegd wordt, er is een strikte hiërarchie van bovenaf en mijn persoonlijke behoeften doen er niet toe". Voorkeuren en behoeften van individuen worden ondergeschikt gemaakt aan de algemene doelen van de organisatie, denk aan het militaire apparaat of een grote bureaucratie. Gehoorzaamheid is aan de orde van de dag en bezwaren, persoonlijke meningen of opbouwende feedback zijn niet welkom. Verantwoordelijkheid wordt afgewezen en een cultuur van risicovermijding overheerst. Poetin bijvoorbeeld, een voormalige KGB-agent die de strikt hiërarchische opvoeding van de nationale veiligheidsdiensten van Sovjet-Rusland heeft ondergaan, heeft ook een strikt hiërarchische mentaliteit van politiek leiderschap gevestigd en versterkt.
In de rationalistische functionalistische denkwijze, we leiden met cijfers en logica. Alle relevante beslissingsfactoren moeten in een excelsheet passen. We passen de rationele, analytische geest toe om onze wereld te organiseren voor maximale efficiëntie, waarbij we alles optimaliseren volgens gestandaardiseerde processen. De financiële bottom-line is de enige scheidsrechter van de waarheid. De organisatie wordt verondersteld een goed geoliede machine te zijn, met de werknemers als de vervangbare radertjes die moeten functioneren en hun doelen moeten bereiken om orde en stabiliteit te handhaven.
De meeste hedendaagse bedrijven en organisatieprincipes van onze economieën in het Westen zijn gebaseerd op of worden gedomineerd door zo'n rationalistische, functionalistische denkwijze. Subjecten en objecten hebben geen andere intrinsieke waarde dan wat kan worden toegekend door marktprijsmechanismen. De waarde van het kappen van een ongerept bos wordt bijvoorbeeld bepaald door de gecombineerde marktprijs van de hulpbronnen die eruit kunnen worden geëxploiteerd, bijvoorbeeld het hout, de grond en de rijkdommen die uit de grond worden gehaald. Meer "geavanceerd" beleid zou misschien rekening houden met externaliteiten zoals de economische schade als gevolg van een afname van de biodiversiteit, bijvoorbeeld een verminderde bestuiving van gewassen door een afname van de bijenpopulatie die in het bos leefde. Maar de intrinsieke waarde van het hebben van een gezonde verscheidenheid aan flora en fauna, van het omringd zijn door en verbonden zijn met een levendig levensweb, zou geen ruimte vinden in deze bouwwerken van pragmatische en geabstraheerde calculus (zie ons komende artikel over de onevenwichtigheden van onze linker- en rechterhersenhelft).
Doorgaan naar de zelfbepalende zelfverzekerde mindset (oranje) beginnen mensen te bewegen van controle als cognitieve operator naar empowerment. "Je krijgt nog steeds zakelijke doelen, maar je bent flexibel in hoe je ze kunt bereiken. Het gaat erom dat je zelf nadenkt en je eigen ding doet". Het leidende motto is dat je de architect bent van je eigen fortuin. Prestige, status en rijkdom worden beschouwd als belangrijke sociale indicatoren van succes. Mensen voelen zich prettig bij het tonen van hun prestaties en het sociale verhaal van "van vodden naar rijkdom" is diep verankerd in het wereldbeeld van mensen en in de bijbehorende organisatiestructuren. Ongeveer tweederde van de organisaties in het Westen werkt volgens de rationalistisch-functionele of zelfbepalende zelfverzekerde mindset.
Postconventionele denkwijzen
Na het overstijgen van de eerste vier denkwijzen - de zogenaamde conventionele denkwijzen - bestaan de volgende fasen uit de postconventionele denkwijzen:
In de relativistisch-individualistische denkwijze (groen), integreren we emotionele intelligentie in ons leiderschap en onze organisaties. We beginnen ons bewust te worden van onze persoonlijke schaduwkanten en gaan er niet meer voortdurend van uit dat we gelijk hebben. We krijgen genoeg perspectief om te beseffen dat de wereld niet om ons draait. We beginnen samen te werken op basis van sterke punten in diverse en inclusieve teams en we leiden met waarden op een zelfbewuste en emotioneel geïnformeerde manier.
De 6e en voorlopig laatste mindset is de systemisch autonoom (turkoois). Als we vanuit deze denkwijze werken, betekenis en doel worden de dominante cognitieve operatoren. We richten ons op de lange termijn, op persoonlijke groei, persoonlijke integriteit en verantwoordelijkheid en op systemisch denken. Onze interesses verschuiven naar co-creatie, uitwisseling op ooghoogte en een bewustzijn van de geconstrueerdheid van het zelf, van de maatschappij, van al onze fundamentele bouwstenen van de werkelijkheid ontstaat. Paradoxen en innerlijke spanningen kunnen worden vastgehouden en geïntegreerd in een leven dat wordt geleid door een innerlijk kompas. Leiders als Nelson Mandela of Mahatma Ghandi leefden meestal vanuit deze denkwijze.
Wat wij en de wereld om ons heen winnen met hogere denkwijzen
De opwaartse beweging van persoonlijke en leiderschapsontwikkeling is er een van "opnemen en overstijgen" - we gaan door het leven door (ten minste) één ontwikkelingsfase te bewonen, en wanneer we de complexiteit ervan volledig in ons systeem hebben geïntegreerd en de juiste omstandigheden aanwezig zijn (bijv. ondersteunende sociale omgeving, coaching, een persoonlijke mentor, een nieuwe emotionele referentie-ervaring gevolgd door intentioneel integratiewerk van onze kant...) kunnen we doorgaan naar de volgende fase (zie Figuur 3).
We stijgen bijvoorbeeld op van de zelfgeoriënteerde-impulsieve mindset (rood), waarin we geloven dat we het middelpunt van de aarde zijn (denk aan Donald Trump), waarin stimulus en reactie heel dicht bij elkaar liggen, waarin we worden gedreven door invloeden van buitenaf en onze innerlijke impulsen, naar de groepsgerichte conformistische mindset (bruin) door orde en regels op te stellen. Wat een winst in vrijheid als we niet langer slachtoffer zijn van onze stemmingen en impulsen!
Op het volgende niveau gebruiken we de kritische geest om over te gaan naar de rationalistisch-functionele denkgeest (blauw), waarbij we het leven niet langer op een simplistische manier verdelen in goed en kwaad, maar in plaats daarvan onze analytische geest gebruiken om onderscheid te maken, te begrijpen, te weten en te handelen op basis van die kennis.
Figuur 3: Onze innerlijke ruimte vergroten door het ontwikkelingspad omhoog te bewegen. Uit Permantier, Martin (2019): Mindset Matters, Vahlen Verlag.
Als we onszelf bekrachtigen (en zelfbekrachtiging in anderen toestaan), gaan we naar de zelfbepalende mindset (oranje) - wat een opluchting om niet langer vast te zitten in een mechanistische wereld van het berekenen van oorzaak-en-gevolg relaties!
Als we dan overgaan naar de relativistische individualistische denkwijze (groen), ontdekken we de kracht van empathie en compassie en maken we daar gebruik van. Niet omdat een empathische benadering van andere mensen ons helpt om onze doelen sneller te bereiken, maar omdat we beginnen te zien hoeveel dichter we bij het leven kunnen staan door ons hart open te stellen. Op een vergelijkbare manier leren we diversiteit te waarderen en op te nemen. We zijn niet langer de marionetten van ons zelfverhaal dat ons gevangen houdt in de eindeloze zoektocht naar erkenning en status - wat een bevrijding!
Ten slotte, als we overgaan op de systemisch-autonome denkwijze, streven we naar en vinden we innerlijke autonomie (zie het eerste artikel van deze serie over het vergroten van onze innerlijke vrijheid). We relativeren niet langer alles of verliezen onszelf in empathie voor anderen, maar laten ons leiden door ons eigen innerlijke kompas. In een notendop zijn dit de bewegingen van persoonlijke en leiderschapsontwikkeling naar grotere innerlijke autonomie en vrijheid.
De mindset bepaalt hoe we goed leiderschap definiëren
Wat een goede leider is, wordt vanuit elke denkrichting anders waargenomen. We groeien van een exclusieve focus op het bereiken van doelen (rood) naar respect voor regels en voorschriften (bruin), naar een focus op efficiënte structuren en processen (blauw), naar een extra nadruk op ruimte voor persoonlijke ontwikkeling voor medewerkers (oranje). Als we daar een waardengerichte en empathische manier van met elkaar omgaan (groen) aan toevoegen en ten slotte een verantwoordelijkheid voor een sociale en ecologische compatibiliteit op lange termijn (turkoois), hebben we ook de twee postconventionele denkwijzen geïntegreerd. Elke grotere denkrichting vervangt de voorgaande niet, maar omvat en overstijgt ze allemaal.
Het is ook belangrijk om te weten dat elke mindset juist is in zijn eigen systemen van angst en denken. Door andere mensen te vertellen dat ze de verkeerde denkrichting hebben, komen we nergens. Tegelijkertijd zullen de zelfgeoriënteerde impulsieve mindset en de groepsgerichte conformistische mindset ons nergens brengen bij het oplossen van de complexe wereldwijde uitdagingen waar we als mensheid voor staan. We hebben nieuwe modellen en hogere denkwijzen nodig om onze diversiteit binnen en tussen ons te kunnen zien en waarderen. Het ontwikkelen hiervan gaat niet van de ene op de andere dag en zal tijd kosten.
Foto door Dmitriy Zub op Unsplash
In de spiraal zakken - achteruitgang is altijd mogelijk
Zelfs als we in principe toegang hebben gekregen tot hogere denkwijzen, is het mogelijk dat we tijdelijk of permanent terugvallen van de hoogste denkrichting die op een bepaald moment voor ons beschikbaar is. We vallen meestal terug in lagere denkpatronen als we getriggerd worden door bepaalde factoren in onze omgeving, vooral door conflicten in relaties. Bijvoorbeeld, onze romantische partner bekritiseert ons omdat we niet echt naar hem luisteren. Als we overweldigd worden door de situatie en onze innerlijke bronnen niet kunnen oproepen om er adequaat mee om te gaan, dan verliezen we eerst het gevoel voor het grote geheel (turkoois), dan ons inlevingsvermogen (groen), dan ons eigen kritisch denken (blauw) en ten slotte ons gezond verstand en fatsoen (we zijn succesvol teruggevallen naar rood, de zelfgeoriënteerde-impulsieve mindset). Ons bewustzijn van onze eigen mindset kan natuurlijk helpen om getuige te zijn van onze huidige mindsets, onze verschuivingen in onze mindset en om de vrijheid te krijgen om op elk moment onze mindset ("Haltung") te kiezen. Het is een voortdurende reis van ontwikkeling.
De wil om te ontwikkelen
Foto door Waren Brasse op Unsplash
Dus de vraag is natuurlijk: kun je andere mensen helpen zich te ontwikkelen en naar een hogere denkgeest te gaan? Het antwoord is: dat hangt ervan af. Je kunt anderen niet ontwikkelen als ze dat zelf niet willen. er moet een wil zijn om te ontwikkelen. Dit betekent ook dat, hoewel het geweldig zou zijn als wereldleiders aan een reis van persoonlijke en leiderschapsontwikkeling zouden beginnen, er weinig reden tot hoop is met betrekking tot individuen als Trump of Poetin. Als mensen geen noodzaak zien om zichzelf te ontwikkelen, zullen ze waarschijnlijk de rest van hun leven vast blijven zitten in de op zichzelf gerichte impulsieve mindset, en mensen die vanuit een hogere mindset opereren kunnen voorlopig alleen maar proberen de schade te beperken.[4]
Nieuwe emotionele referentie-ervaringen: Leiders helpen naar een hogere mindset te gaan
Als de wil er is om te ontwikkelen, kun je mensen ondersteunen door veilige en experimentele ruimten voor ontwikkeling te creëren, door coaching en supervisie, en door mensen bepaalde competenties te leren, zoals radicale acceptatie, het onderbreken van automatische gedachten en gedrag en het productief gebruiken van innerlijke spanning. Het belangrijkste is dat mensen nieuwe emotionele referentie-ervaringen opdoen om toegang te krijgen tot hogere denkpatronen en nieuwe manieren om in de wereld te staan.
In ons werk bij het Evolute Instituut ondersteunen we mensen bij het ervaren van hogere denkwijzen - soms voor het eerst, soms op een expansieve en consoliderende manier:
- Om de relativistisch-individualistische denkwijze te ervaren en erin te "zijn", helpen we leiders om hun innerlijke veelvoudigheid te herkennen (d.w.z. hun verschillende innerlijke delen, innerlijke "stemmen") en om die delen die ze niet meer in eigendom hebben ("schaduwdelen") opnieuw in eigendom te nemen. Ook helpt ons ervaren team van begeleiders hen om op één lijn te komen en samenhang te creëren tussen hun lichaam, hun gevoelens en hun gedachten en om op deze drie niveaus afstemming op anderen te oefenen. Tot slot, als een individu liefdevolle vriendelijkheid en compassie kan brengen naar haar gewonde delen (om te begrijpen hoe persoonlijkheidsstructuur en onze verdedigingsmechanismen zich vormen rond wonden, blijf luisteren naar onze komende artikelen) kan ze ook meer compassie voor anderen ontwikkelen.
- Om mensen in staat te stellen de systemisch-autonome mindset te ervaren en "erin te zijn", helpen we leiders hun waarden te verhelderen en hun gevoel van levensdoel te vernieuwen door diep na te denken en radicale eerlijkheid en zelfcompassie te tonen door veranderde bewustzijnstoestanden binnen te gaan. Het werk in veranderde bewustzijnstoestanden, zoals ademwerk, meditatie of het gebruik van legale psilocybine truffels (bijvoorbeeld als onderdeel van onze programma voor persoonlijke en leiderschapsontwikkeling EvoLEAD), stelt mensen in staat om een constructief bewustzijn van hun eigen ik te ontwikkelen, waardoor ze op hun beurt bevrijd worden van hun eigen automatische denk- en gedragspatronen. We creëren ook een ruimte waar diep rouwwerk, vergeving en verlossing worden uitgenodigd om te gebeuren - waar we kunnen ervaren tegelijkertijd autonoom en verbonden te zijn, waardoor de ogenschijnlijke spanning tussen vrijheid en intimiteit wordt vastgehouden. Onze afweermechanismen en gevoelloosheid "smelten" zodat een nieuwe warmte en vitaliteit ons persoonlijke en professionele leven kan binnenkomen. Sommige deelnemers voelen zelfs een verbinding met het transpersoonlijke rijk. Deze geestverruimende ervaring kan ons leiden en zin geven aan ons leven ondanks alle problemen en lijden in ons eigen leven en in de wereld om ons heen.
De beweging naar deze twee hogere denkrichtingen (groen en turkoois) creëert innerlijke afstemming en innerlijke ruimte. Voor iemand in een leiderschapspositie kan dit zich vertalen in meer geaard, gecentreerd, ontvankelijk (responsief) en afgestemd op de wereld en haar doel. Leiders worden minder reactief of getriggerd en worden minder beïnvloed door de stress van hun veeleisende leven. Bovendien maakt deze hogere mindset het voor leiders gemakkelijker om los te laten wat niet veranderd kan worden, zodat ze een groter vermogen hebben om zich dieper tot anderen te verhouden en ruimte te houden voor hen en hun ervaringen.
Foto door Michael Glazier op Unsplash
Samenvattend geloven we dat we onze eigen deugdzame cirkel kunnen bouwen als we het leven vanuit een bepaald perspectief en een bepaalde denkwijze benaderen: innerlijk werk, uitmuntend leiderschap en het "goede leven" zijn nauw met elkaar verweven.
In het volgende artikel bekijken we diep innerlijk werk vanuit een ander perspectief - waarom diep innerlijk werk betekent dat je van ontkoppeling naar herverbinding gaat en hoe dit verband houdt met trauma:
Als je het leuk vond om te lezen en artikel 1 van deze 8-delige serie nog niet hebt gelezen: bekijk dan het eerste deel van onze artikelenserie over Diep innerlijk werk: Hoe je innerlijke vrijheid kunt vergroten.
Abonneer je op de nieuwsbrief voor inzichten
Hooguit eens per 2 weken.
Afbeeldingen
Artikel omslag: Foto door Jørgen Håland op Unsplash
Referenties:
[1] Martin Permantier (2019): Mindset Matters - Vormgeven van leiderschap en bedrijfscultuur voor de toekomst. Vahlen Verlag, p. 14
[2] Martin Permantier (2019): Mindset Matters - Leiderschap en bedrijfscultuur vormgeven voor de toekomst. Vahlen Verlag.
[3] Frederic Laloux (2014): "Organisaties opnieuw uitvinden: A Guide to Creating Organizations Inspired by the Next Stage in Human Consciousness: A Guide to Creating Organizations Inspired by the Next Stage of Human Consciousness." Nelson Parker; 1. Editie.
[4] Voor een diepgaande duik in hoe je rechtse populisten kunt verslaan vanuit een communicatieperspectief moet je eens kijken naar de TEDxWHU 2018 Talk van Christopher Kabakis: "Praten zoals Trump? Het begrijpen van populistische spraak en hoe het te overwinnen“